درباره تاریخچه ورزش رزمی تکواندو آنچه از نقوش آرامگاه های سلسله"گوگوریو"که زمانی بر کره و منچوری تسلط داشته بر می آید نوعی ورزش رزمی در آن زمان تمرین میشده است درسلسله"شیلا" همزمان با گوگوریو بر قسمتی از کره حکومت می کرده نیز هنری رزمی به نام"سویاک"تمرین میشده و حتی گروهی از شاهزادگان سازمانی به نام هوا رانگ تشکیل داده بودند و وظیفه ی ایشان حراست از حدود کشور بوده است.سویاک یکی از تعلیمات ایشان بود.در"معبد سوکورام"در"شهرکیونگ جو"تندیس های دو راهب بودایی در حال اجرای تکنیک پیشرفته تکواندو"کومگانگ ماکی"وجود دارد که سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است.مدارک تاریخی فراوانی از اینگونه در نقاط مختلف کره وجود دارد و هنر های رزمی مختلفی چون"سوبیک تاکوان بک"و"تاگ یوک"وخصوصاً"بی گاک سول"که هنر مبارزه با پاها بوده موجود است.

سلسله"کوریو"که در سال 988 میلادی تاسیس شد موفق به اتحاد کره گردید و زمان را جهت رشد هنرهای رزمی مناسب ساخت. در این زمان هنر رزمی"سوباکی"بوجود آمد.البته در این دوران هنرهای رزمی بیشتر در اختیار طبقات بالا قرار داشت.پس از انقراض سلسله"کوریو"سلسله ای به روی کار آمد که در این زمان هنرهای رزمی کاملا فراگیر شده بود.تا جایی که برای تصدی امور دولتی داوطلبین می بایست حداقل سه نفر را در مبارزه شکست دهند در این دوره شخصی به نام "یی دوک مو"از طرف سلطان وقت مامور تالیف کتابی در زمینه آموزش هنرهای رزمی آن زمان شد.کتاب مذکور که"مویه دو بو تونگ جی"نام داشت به عنوان یک سند تاریخی و ملی حفظ و نگهداری میشود.طبق یک سند تاریخی در زمان حمله ژاپن به کره 700 تن از رزمی کاران کره با دست خالی در مقابل مهاجمین مقاومت کردند.

پس از جنگ جهانی دوم در سال 1955 انجمنی به نام"ت سو دو"مرکب از اساتید تکواندو و تاریخ دانان مامور احیای هنرهای رزمی شدند و با پیشنهاد استاد "چوی هونگ هی" نام "تکواندو" بر هنر رزمی کره اطلاق شد . ده سال بعد از اتحاد کره انجمن تکواندو کره بوجود آمد و سال بعد (1966) فدراسیون بین المللی تکواندو به ریاست استاد "ژنرال چوی هونگ هی" بوجود آمد.

فدراسیون بین المللی تکواندو با اعزام اساتید مجرب و تیم های نمایش به کشورهای مختلف بذر تکواندو را در سراسر جهان کاشت.در سال 1973 پس از انتقال فدراسیون بین المللی تکواندو به تورنتو کانادا اساتید مقیم کره اقدام به تاسیس فدراسیون جهانی تکواندو و به ریاست"دکتر اون یونگ کیم"نمودند.در سال 1973 "گوکی وان" مرکز تکواندو جهان بر فراز تپه ای در سئول پایتخت کره جنوبی بنا شد و رهبری فنی تکواندو کاران جهان را بر عهده گرفت.از آنجا که احساس میشد اختلافات سبکی باعث رکود تکواندئو گردد.لذا در سال 1977 سبک های 9 گانه تکواندو متحد گردید و نام پومسه بر آن نهاده شد.

در اثر کوشش های مجدانه دکتر"اون یونگ کیم" تکواندو در سال 1980 در خلال المپیک مسکو به عنوان یک ورزش المپیکی شناخته شد و طبق مقررات المپیک بایستی طی دو دوره به عنوان ورزش نمایشی در مسابقات جهانی المپیک شرکت نمایند.

در المپیک 1988 سئول برای اولین بار و در المپیک 1992 بارسلونا برای دومین بار در المپیک شرکت نمود در حال حاضر فدراسیون جهانی تکواندو رهبری تکواندو کاران را در بیش از 150 کشور بر عهده دارد و دکتر اون یونگ کیم ریاست سازمان فدراسیون های بین المللی ورزش ها را بر عهده داشته همدوش آقای"سامارانش"در امر گسترش ورزش گام بر میدارد.

معنی پومسه:

پومسه از دو کلمه پوم به معنی نتیجه و سه به معنی عمل تشکیل شده است.انسان در هر زمان نتیجه اعمال خود را می بیند و این اعمال و رفتار انسان است که سرنوشت و آینده او را مشخص می کند.بنابراین باید در اعمال و رفتار خود دقت داشت تا آینده ای روشن و مطمئن ساخت.

تکواندو و هدف اگر به دنبال لغتی جهت تعریف هنر رزمی تکواندو بگردیم چیزی جر کانون یا مرکز نمی یابیم،چرا که تکواندو مانند یک عدسی انسان را به مرکز هدایت می کند.تکواندو معنی و مفهوم انسان بودن را روشن و ضعف های او را تقویت و روانش را توانا و منزه میسازد. انتخاب هدف چیزی است که باید توسط هر تکواندوکاری انجام گیرد. اگر هدفی نباشد،تکواندوکار نیرویش را را درسطح وسیعی  و بین فاکتورهای گوناگونی پخش می کند ، بدون اینکه به نقطه با ارزشی  در هر یک دست می یابد. هدف نیروی فرد را متمرکز می نماید. هر تکواندوکاری می داند که بایستی تمام حواس و توان خود را در یک هدف و آنهم در یک نقطه کوچک متمرکز کند. بنابراین در همه امور کوشش خود را متمرکز نماید. یک یک ضرب المثل کره ای میگوید "هر کس بیش از آنچه در دست دارد،توانایی دارد" این ضرب المثل هیچ جا به اندازه تکواندو مصداق ندارد. مبتدیان هدف های گوناگونی دارند که غالبا دفاع از خود و تناسب اندام می باشد. اگرچه این اهداف خوب است ولی این شاگردان باید بدانند که به سادگی بدست نمی آیند.

بچه ای که بدنیا می آید نمی تواند راه برود وقتی راه رفتن را آموخت دویدن را یاد می گیرد و پس از آن روی راه رفتن تمرکز ندارد بلکه به آموختن مهارت های دیگری می پردازد. مبتدیانی که هدفشان دریافت کمربند سبز است، بازنده اند مگر اینکه بدانند هدفی موقتی است و باید قبل از رسیدن به آن رها گردد.

کسب کمربند مشکی هدف بسیاری از مبتدیان است.با اینکه کمربند مشکی ارزش والایی دارد ولی نمیتواند هدف واقعی باشد. بسیاری از شاگردان اجازه میدهند تا بی صبری بر ایشان چیره گردد.

برخی نیز توقع دارند درنگ مقابل آنچه انجام میدهند بی درنگ پاداش اینگونه شاگردان باید بر تنبلی خود چیره شوند و از لحاظ روحی و روانی خود را منظم نمایند و درک کنند که تکامل نیازمند زمان است.ارزش هدفی را که فقط با جمع کردن انگشتان دست به دست آورده اید با هدفی که در اثر کاری که تمام به آن مشغول بوده اید مقایسه کنید. هدف کمربند مشکی تنها دستیابی به قدرت و توان فوق العاده فیزیکی نیست.

مبتدیان باید کمربند مشکی را هدف خود قرار دهند ولی باید بدانند که کمربند مشکی فقط یک نقطه شروع دیگر است. دارنده کمربند مشکی موجودی عجیب و خارق العاده نیست بلکه فقط انسانی است که تلاش و نیروی خود را در یک نقطه متمرکز کرده وسعی دارد تا آنچه در دست دارد را بدست آورد و هدفش تکامل فیزیکی،فکری و روانی میباشد. آن عده از شاگردان که مایلند به روح تکواندو دست یابند بایستی چندین سال از عمر حویش را صرف تمرینات نمایند و آزمایشات متعددی را با موفقیت پشت سر بگذارند ،آنگاه زمانی که این آزمایشات به پایان رسید ،استاد دریچه پرواز هنذرمند را به سوی حد اعلای تکواندو باز خواهد نمود.

تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و تکواندو دارای یک ورزش رزمی کره ای و یکی از ورزش های المپیکی است.تکواندو از ورزش های سنتی تاریخ با بیشترین تعداد ورزش کار در میان ورزش های رزمی در سراسر دنیا است. هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان فنون مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است.

اگرچه این ورزش تاثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهت هایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم میخورد ،اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز میکند.

کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل میشود:

تِ=>>مبارزه یا شکستن اجسام توسط پا

کوان=>>مبارزه یا شکستن اجسام توسط دست

دو=>>راه و روش

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های"کاگ جو چونگ" و "مویونگ چانگ" در کره شمالی(منچوری غربی) به 20 قرن پیش میرسد. در یکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملا مشابه ضربه اول گول ماکی(دفاع بالا) در تکواندو است. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزش های مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد.

شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی "سویاک" و "تکوان" که در دوران حکومت سلسله گوگوریو(37 ق.م تا 668 م) در شمال کره تمرین میشده، اقتباس شده است.

در این دوران اهمیت زیادی به توانایی های جنگی داده میشد ومسابقات منظمی برگزار میشد.شامل؛رقص با شمشیر، تیر اندازی ،نبرد تن به تن ،مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده و به مبارزه می پرداختند.